De waarheid ligt ergens in het midden... sinds begin juni zie ik volgend beeld als ik naar beneden kijk:
Ik draag sinds begin juni elke dag kleren in hetzelfde schone stofke, bovendien omringd door mensen in hetzelfde stofke of een internationale variant erop. De moemziepoe heeft namelijk een nogal mannelijke job, die haar soms tot in alle uithoeken van de wereld brengt. Alle zelfgemaakte rokjes hangen thuis in de kast te wachten tot het eind augustus is, want pas dan gaat de moemziepoe terug naar man en kinderen.
Het enige wat mij hier aan mijn naaiverslaving herinnert zijn mijn diverse zelfgemaakte zakjes. Ik heb nog even met de gedachte gespeeld om mijn hele hebben en houden naar hier te verschepen, maar al dat zand kan niet zo goed zijn voor mijn Wonderen der Techniek...
Maar dames, ik lees jullie blogs van tijd tot tijd, en zo blijf ik toch nog op de hoogte...
