Leeft gij nog?

U vraagt zich af, die moemziepoe, leeft die nog? Heeft die haar naaimachine samen met garen en stofresten aan de wilgen gehangen voor een nieuw leven in de Stille Zuidzee? Of is die gewoon te lui om nog eens te bloggen?
De waarheid ligt ergens in het midden... sinds begin juni zie ik volgend beeld als ik naar beneden kijk:



Ik draag sinds begin juni elke dag kleren in hetzelfde schone stofke, bovendien omringd door mensen in hetzelfde stofke of een internationale variant erop. De moemziepoe heeft namelijk een nogal mannelijke job, die haar soms tot in alle uithoeken van de wereld brengt. Alle zelfgemaakte rokjes hangen thuis in de kast te wachten tot het eind augustus is, want pas dan gaat de moemziepoe terug naar man en kinderen.
Het enige wat mij hier aan mijn naaiverslaving herinnert zijn mijn diverse zelfgemaakte zakjes. Ik heb nog even met de gedachte gespeeld om mijn hele hebben en houden naar hier te verschepen, maar al dat zand kan niet zo goed zijn voor mijn Wonderen der Techniek...

Maar dames, ik lees jullie blogs van tijd tot tijd, en zo blijf ik toch nog op de hoogte...

Heerlijk !

koriander, a photo by De moemziepoe maakt on Flickr.

Zeer lekker op een Thais gerechtje, ook al vindt de echtgenoot dat het naar schotelvod smaakt...

Thaïs gehakt!

Ik geef toe, ten huize moemziepoe is het meestal de echtgenoot die kookt, die is daar veeeeeel beter in dan ik. Maar af en toe heb ik een dagske congé en de wederhelft niet, en is het door omstandigheden ook niet mogelijk om 's avonds samen te eten, en dan moet ik wel. Zeer vaak zijn dat dagen dat ik mij tevreden stel met een paar bokes, desnoods met choco, maar vandaag haalde ik één van mijn -naar schatting- drie EIGEN succesrecepten vanonder het stof... kijkt u even mee?

Ik leerde het ooit van de tante van een ex-lief, die het nogal passend 'Thais gehakt' noemde, en dat doe ik nog altijd.
Men neme wat gehakt en men bakke het rul. Dan gaat er wat grof gesneden ajuin en verse paprika onder, en naar believen ook wat andere groentekens, in dit geval peultjes. Bak lekker op een hoog vuurtje, en haal ondertussen de nodige Oosterse hulpmiddeltjes erbij: oestersaus, sojasaus, vissaus, currypasta (rode of groene), en citroengras. Dat laatste kunt ge vers kopen, maar dat bestaat ook in potjes, zeker te vinden in Oosterse supermarkten.





Ik vrees dat het onmogelijk is de preciese hoeveelheden aan te geven, ik kwak daar van vanalles wat bij en proef ter zijner tijd (Steeds met een propere lepel dames en heren! Denk aan de voedselveiligheid!). En dan ziet dat er zo uit :





Ondertussen heb ik de rijst gekookt in één van de beste investeringen van de laatste tijd : de rijstkoker, gekocht bij Kruidvat voor een schamele 12 euro! Dat is een gerief, ge doet daar uwe losse rijst in (die wij in grote zakken kopen in de Oosterse supermarkt), evenveel of iets meer water, en dat ding doet de rest, hij houdt de rijst ook warm nadat de kooktijd verstreken is.
Als afwerking moet daar gewoon nog wat verse koriander op, in dit geval uit eigen tuin.





En dan zetten we ons in de zon, en genieten we van het leven...

Flock-a-licious!

Onder het motto 'het mag al ne keer zomers zijn, zo met deze temperaturen', kreeg ik het idee om een ijsje en een frisco te flocken. Kinderen content, moemziepoe content!

Wij gingen naar de zoo

Lekker met de trein. Met oma en opa. En wij zagen heeeel veel beestjes.
Maar de vissen, die waren het leukst.

Spoonflower...

In mijn zoektocht naar schoon stofkes, en dan met name tricot, kwam ik terecht op Spoonflower, een site waar je anything op allerlei soorten stof kan laten drukken, of iets kan kopen dat andere mensen ontworpen hebben.
Voor mijn klein mannen was mijn oog gevallen op een werkelijk schitterende retro-appelprint in twee kleurstellingen gemaakt door Vintagesongbird




Ik bestel dat op organischen tricot, dat is vaneigens prachtig en lekker zacht als dat (eindelijk) in mijn brievenbus ploft... ge moet wel geduld hebben, want ze drukken dat per bestelling, maar allez. Vervolgens krijg ik koudwatervrees en laat ik dat maaaaanden in mijn kast liggen. en dan bedenk ik dat dat toch wel schoon zou zijn voor met Pasen.

Ik was dat voor, want dat moet zo vooraleer ge kleertjes maakt, en dan zie ik al dat de kleurtjes toch iets minder fel zijn dan in 't begin... ik maak twee truitjes naar een modelletje uit een Ottobre en.... ooh, wat zijn ze schoon!





Hup, fluks alles weer de was in, want kleine koters maken al eens iets vuil, niet waar?

Groot was mijn teleurstelling toen ik de kleurtjes zag na deze (toch slechts tweede) wasbeurt van deze stof, de kleurtjes zijn nu echt wel aquareltinten geworden, wel nog altijd retro, maar toch een beetje jammer...

Dus, de moemziepoe zal eens in haar pen kruipen om de mensen bij Spoonflower te vragen of ze dit normaal vinden...

Wordt vervolgd!

Francophile of francophobe...

De moemziepoe is niet stilgevallen, nee, ze zit voor haar job drie weken op een intensieve cursus 'Grondige kennis tweede landstaal' in centrum Brussel, en zodoende maakt ze braafjes grammatica-oefeningen en werkjes over de hedendaagse gang van zaken in de wereld, en steelt ze af en toe een uurtje om zich aan het naaien te wijden. Maar niet vandaag, want ze is nog aan het nadenken hoe ze morgen in godsnaam in centrum Brussel gaat geraken MET DEN OTTO want de kinderen moeten eerst nog worden afgezet...

Of we blijven gewoon thuis, overmacht heet dat dan

Poets wederom poets

Een tweeling entertaint zichzelf, ge hebt daar hoogstens wat opkuis van achteraf... Echt, nen aanrader, vooral in combinatie met pas omgespitte aarde van de groentenbakken...


Viktor bakt Lukas een poets door wat aarde in z'n haar te smeren.


Poets wederom poets.



Poets wederom poets wederom poets.



Ware broederliefde.



Mama zal wel wassen...

En ja, ik ben dus zo'n ontaarde moeder die denkt 'fotomoment!' in plaats van 'ingrijpen, straks doen ze hier een besmettelijke ziekte op!'. Dat laatste voornamelijk omdat ik in mijnen tijd ook kilo's aarde gefreten heb, en wie leeft er nog? Juist, aha!

Den hof ontwaakt

...uit een diepe winterslaap.

De aanschaf van een overlock en coverlock in één

Ik droom al een tijd van een overlock, zoals half blogland als je zo'n beetje rondleest. Om evidente redenen zoals daar zijn het properkens afwerken van allerlei naden en gemakkelijk en schoon stikken met tricot wou ik gaarne een masjien dat kan overlocken maar -ik ben niet veeleisend, echt niet- óók een coverlock om de mooie deksteek te kunnen maken op T-shirts, iets wat met een gewone overlock niet gaat en met mijne Pfaff Select 3.0 wel kan geïmiteerd worden, maar ge ziet van ver dat dat niet echt is.

Zodoende trok ik dinsdag naar Van Rooy in Mechelen voor de aanschaf van de Pfaff Coverlock 3.0, dit wonder der techniek dat beide dingen kan. Hij stond ook nog eens in promotie dus vooruit met de geit, wat centjes achtergelaten en blijgezind met het ding naar huis. Wegens zo direct geen tijd hoorde u mij nog tegen de meneer van de winkel zeggen 'ik bel wel ne keer voor dat gratis uurtje les, ik probeer wel eerst zelf met de handleiding en dienen threading guide op 't internet, da zal wel gaan.'

Geduldig gewacht tot de kinderen in bed lagen en dan vol verwachting de grote doos geopend... er zat wel veel machinerie in en een heuse CD-ROM (modern!), maar geen boeksken. En nu wil het feit dat ik iemand ben die zo echt eerst rustig het boeksken ter hand neemt... afijn, ik vond het raar maar ik dacht nog altijd 'da zal wel gaan met diene CD-ROM'
Om een lang verhaal kort te maken, da ging VAN GEEN KANTEN, ik reeg mijn draden nochtans schoon langs de juiste gekleurde bollekes maar meer dan een raar steekske met veel krullewieten kwam er niet uit.

De avond nadien, zelfde scenario, nadat ik mij al een ganse dag zotgepeinsd had wat ik dan toch wel verkeerd kon gedaan hebben. Frustratie. Minderwaardigheidscomplex (allez, wa ga ik nu met een overlock doen, en dan nog met zo'n ingewikkeld geval, ziedewel). Huilbuien. Radeloosheid. Surfen op 't internet om ervaringen van andere gebruikers te lezen (biezonder weinig te vinden).

Maar hallelujah, na een telefoontje naar Van Rooy op vrijdagochtend ('geen boeksken? oei, zonder zal het moeilijk zijn om dat goed in te rijgen') mocht ik die middag langsgaan voor een klein lesje. Wat deed ik zoal verkeerd? Kleine, maar cruciale dingen blijkbaar. Het draaghandvat van de coverlock moet omhoog gezet worden en de draden moeten daar onderdoor, bijvoorbeeld, omdat ze anders nooit goed in de spanning kunnen getrokken worden. De rode draad moet eerst en dan pas de gele, en de gele moet er over gelegd worden. Enfin, het lag niet aan mij, het lag niet aan 't masjien, het lag aan 't ontbreken van het boekske!

En ondertussen hebben we al een kringloopwinkel-refashion (kleed wordt rok voor 5 euro) voorzien van de beloofde rolzoom, en ik ben fan! We gaan nog fijne tijden tegemoet, de coverlock en ikke....

Freezer paper stencil met brol van de Lidl

Leuke kleren maken voor jongens blijft een uitdaging, en voor een tweeling komt daar nog eens bij dat ik het voorlopig leuk vind om ze te kleden in een beetje van 't zelfde maar toch net iets anders. Een chance dat het internet een onuitputtelijke bron van ideetjes is, de 'Celebrate the boy' toestanden bij Made en Made By Rae zijn welgekomen!
Op diverse blogs uit de US of A zien we regelmatig de techniek van het freezer paper stencillen verschijnen. Typ maar eens 'freezer paper stencil' in op Google Afbeeldingen, en besluit onmiddellijk om dat ook eens te proberen... Stront aan de knikker, dat spul is in België niet of nauwelijks te verkrijgen. Maar ook daar brengt het internet raad, ik zag ergens een post van een Duits meisje dat doodgewone donkergrijze vuilzakken tegen haar papier smelt met behulp van een strijkijzer op net niet de heetste stand. Zo gelezen, zo geprobeerd en eureka, het werkt!
Ziehier de resultaten voor mijn mannekes, een eigenschap op een schoon stofkes gestencild, uitgeknipt en op een T-shirt geappliceerd. Niet dat we etiketten op ons mannen willen plakken (dat mag vast niet van Kind en Gezin), maar ik vind het wel grappig zo.
Voor wie wil waag ik mij aan een tutorial.

Een blog dus

Welkom, dappere lezer!
U bent beland op de nog zeer prille blog van één van de vele creatieve vrouwen die Vlaanderen rijk is. Allicht zijt ge hier omdat gij ook graag dingen maakt, met de naaimachine prutst en ziet hoe een ander dat doet, van die jongenshemdjes en meisjesrokjes enzo. Ik pretendeer van geen kanten u hier om uw oren te gaan slaan met de perfecte tutorials die u zoekt, maar ik ben deze blog wel begonnen om mijn maaksels bij te houden en te tonen en in contact te komen met u, gelijkgestemde ziel, virtueel of in 't echt, als het effe kan.
Ge moogt dus reacties in die zin achterlaten, hoe meer hoe liever.
En een naaiclubje in de buurt van Aalst-Asse-Affligem-Ternat, dat zie ik ook zitten (zelfs in mijne living)

Beste groeten, de moemziepoe